De grootste innerlijke uitdaging van deze periode! De opdracht hield in dat we dingen moesten doen zonder na te denken. Dit was voor mij de grootste berg die ik dit jaar heb moeten beklimmen. En eigenlijk ben ik blij dat ik er zoveel moeite mee had om dingen te doen zonder na te denken of een doel te hebben. Het was een goede uitdaging.
De eerste weken was het heel erg lastig maar na een aantal weken ging het steeds makkelijker om dingen te doen zonder te veel na te denken. Ik dacht dat ik de goede kant uitging maar de laatste week moesten we ineens toch gaan nadenken in dit vak en was het eigenlijk al veel te laat.
Ik ben er toch achtergekomen dat ik een doel moet hebben en dat hoeft helemaal geen concreet doel te zijn maar ik vind het belangrijk dat ik een gevoel heb dat ik werk naar iets. En dat ik zelf stappen zie naar vooruitgang. Dat heb ik deze periode minder gemerkt omdat ik constant met een gevecht met me zelf had.
Ik heb in deze periode ook niet echt genoten van dit vak niet dat ik het 3d niet leuk vond maar omdat ik geen richting had. Dat ging de tweede volgende periode stukke beter!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten