dinsdag 15 mei 2012
Onderzoek
Onderzoek dusver:
Door middel van onderzoek testjes heb ik ondervonden dat tijd en ruimte een verhouding hebben. Als je aan de tijd trekt door middel van versnellen of vertragen trek je aan het formaat van het beeld. Hoe trager je het beeld maakt hoe groter het beeld wordt en andersom.
Tijd heeft ook invloed op realiteit. Trek je tijd uit zijn werkelijkheid dan kan het gebeuren dat je een illusie creëert of een fantasie binnen de realiteit-setting.
Een nieuwe wereld door tijd binnen iets normaal’s.
Uitgangspunt
Ik wil me in deze periode bezig houden op de grijsvlakken van het medium video/foto en schilderij. Wanneer wordt video een foto of schilderij en wanneer wordt foto nu toch video etc.
Deze mediums hebben van oorsprong dezelfde eigenschappen het registreren van de werkelijkheid. Daarnaast werken ze binnen een kader waaraan tijd is gebonden. (Tijd = Ruimte)
zondag 8 januari 2012
Aanpassingen
Aanpassingen:
- Ik heb het script aangepast. Ik gebruik geen zoon meer om de dramatische opbouw te versterken zoals in de vorige versie. In plaats hiervan drinkt hij zoveel koffie dat hij later in zijn broek gaat plassen zonder dat hij merkt dat hij moet plassen. (ik denk om de tijd periode te versterken misschien gebruik ga maken van Time-Lapse)
Hij krijgt ook nog heel veel voicemailtjes binnen. Dit zijn alleen maar berichten waarin hij wordt verzoekt zijn werk sneller af te maken of beter te doen.
- Ik heb deze week de laatste scène uitgeprobeerd. Ik merk dat ik hier nog niet geheel tevreden ben. Wel weet ik waar ik op moet gaan letten bij de echte opnames. Ik proef nu wel waar ik na toe ga in de video. Waar mijn gevaren liggen.
Eerste versie filmplan
Storyline:
Je ziet een man in een net pak aan zijn bureau stoel met zijn schoenen in het zand.
Hij zit voornamelijk aan zijn telefoon en mailtjes aan het schrijven. hij peinst constant.
Soms stapt hij uit zijn stoel en begint om zich heen te kijken en te denken.
Maar hier en daar vind hij een enveloppen met vakantie kaarten en foto’s erop van zijn vrouw en kinderen die gelukkig zijn. hij begint ze te sparen legt ze uit op zijn bureau. ondertussen staat zijn mailbox en telefoontjes op rood gloeiend. Langzaam wordt het donker en zit hij met zijn bureau lampje aan nog naar zijn bureau te kijken die gevult is met kaarten en foto’s.
Als hij vooruit kijkt ziet hij dat het gehele zandvlakte gevuld is met enveloppen. Hij staat een seconden ter plets waarna hij snel zijn pak uit doet en zijn spijkerbroek en een t-shirt aan doet en als een dolle weg rent door het bos.
Uiteindelijk Filmplan
Voortgang
Uiteindelijk filmplan.
Probleem: Een man die helemaal uit de werkelijkheid is gezogen door zijn werk. Geen tijd voor zijn leven naast werken.
Aantal aanpassingen ten opzichten van voor gaande weken.
- Locatie: in plaats van de zandvlakte in een bos, speelt het af in een straat vol met rijtjeshuizen.
- handelingen: Geen enveloppen waarin brieven en foto’s zitten maar zijn agenda is het centrale punt. Hierin zie zijn planning en zijn (levenstijl).
- tegen acteur: Ik betrek nu een andere karakter. de huisvrouw (familie)
- Einde: vermenigvuldiging van de hoofdpersoon. de gehele film speelt zich af in deze (kleine) arena van bureau en huis. Op het einde staat de gehele straat vol met bureaus in de straat om te laten voelen dat dit een veel voorkomend verschijnsel is in deze tijd.
De film speelt zich af in een doodnormale straat met doorsnee huizen. Je bevind zich bij de perspectief van een oude man die een kantoor werk verricht. Er bevinden zich een aantal perspectief wissels in. B.v je bekijkt de man vanuit zijn huis (Familie).
Storyline:
De man wordt geïntroduceerd in zijn omgeving in de straat. je ziet de man hard werken aan zijn bureau en heeft totaal geen belangstelling aan zijn omgeving. Hij zit opgesloten in zijn hoofd met zijn werk. Je merkt aan hem dat hij zich niet lekker in zijn vel zit.
Een aantal keren zie je hem vanuit het huis tegenover hem aan zijn bureau werken. Waarna hij in zijn agenda kijkt en je alleen maar werk punten ziet. soms komt er een collega die hem aanwijzingen geeft en een schouderklopje en dan weer weg loopt. langzaam wordt het donker en je ziet dat hij nog steeds werkt.
Hij blijft koffie drinken om wakker te blijven. Hij kijkt een keer naar het huis en ziet dat het licht in zijn slaapkamer uit gaat. en hij kijkt weer na zijn scherm waarin hij een mailtje leest dat hij op moet schieten voor zijn deadline.
s’Ochtends komt zijn zoon uit het huis en legt een kaart op zijn bureau en loopt weg zonder iets te zeggen. op de kaart staat alleen een vraagteken. waarna hij naar zijn stapel papier kijkt. de pijl op de kaart wijst naar het huis en de andere het werk.
Dan gaat de telefoon af en springt op voicemail waarbij je hoort dat zijn baas begrip voor hem toont en hem wil steunen voor het harde werk en dat het allemaal beter gaat worden en hij voor zijn daden een promotie kan verwachten als het project afrond. In de achtergrond zie je nog een aantal andere bureaus die leeg staan.
Abonneren op:
Posts (Atom)